Centra Geestelijke Gezondheidszorg slaan de brug naar een veiliger thuissituatie

Elza is een meisje van 15 jaar dat aangemeld wordt bij een Centrum voor Geestelijke Gezondheidszorg na een korte crisisopname. Aanleiding was een depressieve stemming met suïcidale gedachten. De aanmeldingsvraag bestaat er in om het tijdens de opname uitgewerkte veiligheidsplan in haar gezinscontext toe te passen.

Tijdens de opstart van de zorg in het CGG wordt duidelijk dat er een grote verzwarende aanwezig is: de moeder kampt met een eigen psychiatrische problematiek en de vader wordt na de scheiding overstelpt in de zorg voor de drie kinderen. Een tweede aanmelding bij het Mobiel Crisisteam volgt al enkele weken later waarbij Elza opnieuw zeer suïcidale uitingen doet, er geen contact meer is met de moeder en ze aangeeft zich ook niet meer goed te voelen in het gezin van vader. Elza geeft meermaals aan niet naar huis te willen en plant een wegloopactie vanuit het internaat. Ook haar suïcidale gedachten komen steeds meer op de voorgrond te staan. De school van Elza trekt opnieuw stevig aan de alarmbel. Leerkrachten en CLB geven aan dat de zorgnood van Elza voor hen te zwaar wordt om te dragen. Hierdoor wordt de sociale dienst van de politie betrokken, maar ook zij vinden in gesprek met de vader van Elza geen bemiddelingspunten. Vader zit sterk vast in een eerder autoritaire opvoedingsstijl en samenwerking met het Mobiel Crisisteam wordt enorm bemoeilijkt. Opstarten van een mobiel zorgtraject lukt niet waardoor de jeugdrechtbank moet worden ingeschakeld, wat op zijn beurt de druk vergroot op het gezin en op Elza.

Er wordt getracht via pleegzorg een overbruggingstraject op te stellen. De aanmeldingsvraag rond de toepassing van het veiligheidsplan in de gezinscontext mondt op deze manier uit in een mix tussen een sterke contextuele problematiek en de terugkeer van (nu ergere) suïcidale gedachten en plannen. 

*Elza is niet de echte naam van de cliënt